Μια διαδρομή από την Σπάρτη και τον Μυστρά μέχρι την Καλαμάτα, που θα μου μείνει αξέχαστη!
Ένα βουνό μοναδικό με απίστευτες φυσικές ομορφιές.
Μεγαλειώδεις κατακόρυφοι βράχοι, φαράγγια, ένα πράσινο που σε μαγεύει.
Τούνελ και βράχια που κρέμονται πάνω από το κεφάλι σου. Νερά που τρέχουν και δροσίζουν σειρές από πλατάνια. Μία φύση απίστευτη που οργιάζει στο μαγικό βουνό με την μεγάλη ιστορία.
Φαντάζομαι δεν έχετε βρεθεί ξανά σε τέτοιο μέρος να περνάτε κυριολεκτικά από την καρδιά ενός βουνού, όχι ενός απλού βουνού αλλά του Ταϋγέτου…
Η διαδρομή μαγική και βασικά ανεξερεύνητη παρ όλο που αυτός είναι ο παλιός κεντρικός δρόμος που συνδέει την Σπάρτη με την Καλαμάτα.
Θα σας το προσφέρει και θα σας ανταμείψει για τα μερικά χιλιόμετρα που θα κάνετε παραπάνω…
Μην πάρετε τον αυτοκινητόδρομο.
Απολαύστε την Ελλάδα μας μέσα από τους επαρχιακούς της δρόμους.
Εξερευνήστε τα χαμένα μικρά χωριά, φάτε στα καφενεία το φαγητό ημέρας που τρώει και ο καφετζής, πιείτε τον καφέ σας συνήθως κάτω από ένα πλατάνι στην πλατεία του χωριού και γευτείτε Ελλάδα σε όλο της το μεγαλείο!!!
Το μεσαίο πόδι της Πελοποννήσου, η εξερεύνηση της Μάνης, σχεδόν ολοκληρώθηκε παραλιακά.
Δεκαπέντε ημέρες από το Γύθειο μέχρι το Οίτυλο και κάτω μέχρι το Πόρτο Κάγιο τα Κοκκινόγεια και τον μεγαλοπρεπή Φάρο στο Ταίναρο!
Στην δεύτερη εξερεύνηση θα πάρουμε τα άγρια βουνά της όπου εκεί βρίσκεται πιο πολύ και η μεγάλη της ομορφιά!
Μαζεύτηκαν εμπειρίες μοναδικές που ταιριάζουν απόλυτα με τον “μύθο” της Μάνης!
Το ταξίδι της επιστροφής από την Μάνη πέρναγε υποχρεωτικά από τον θρυλικό Μυστρά και το πέρασμα από την καρδιά του Ταϋγέτου προς την Δυτική μεριά προς την Καλαμάτα.
Αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή…
Μετά το ταξίδι μας στην “ανεξερεύνητη Μάνη”, τόσο την Ανατολική την προσήλια, όσο και την Δυτική την άγρια, την “απόσκερη”, την κακοτράχαλη, με τους εκατοντάδες πέτρινους πύργους, τα άγρια βράχια με την αφράλα και τις απόκρημνες χαλικωτές παραλίες, κλείνεις τον κύκλο επιστρέφοντας στην Σπάρτη για να αποδώσεις φόρο τιμής στον μυθικό Μυστρά, την “Βυζαντινή Καστροπολιτεία”.
Φυσικά μένεις στο μικρό χωριουδάκι τον Μυστρά κάτω ακριβώς από την Ακρόπολη.
Το ξενοδοχείο μας, το “Βυζάντιον”, στο κέντρο του χωριού, το διαλέξαμε στην τύχη και το ευρύχωρο δωμάτιο έβλεπε μέρος του αρχαιολογικού χώρου που επιβλητικός στεκόταν από πάνω μας. Τελικά πολύ καλή επιλογή καθαρό και με καλό πρωινό.
Η βραδινή βόλτα στον τουριστικό άλλα γραφικό Μυστρά, που κράταγε με αγωνία την παλιά του αίγλη, με τα πέτρινα κτήρια και τις κεραμοσκεπές, ήταν γρήγορη ανάμεσα στα λιγοστά στενάκια του με τις ταβέρνες γύρω γύρω από την πλατεία γεμάτες τουρίστες κυρίως ξένους και ας είμαστε ακόμα στα τέλη Ιουνίου.
Η επόμενη ημέρα θα έχει πολύ περπάτημα οπότε η βόλτα τελείωσε γρήγορά.
Ο Μυστράς
Ξεκινήσαμε πρωί πρωί να μην μας πιάσει η ζέστη από την BA είσοδο με σκοπό να επισκεφτούμε πρώτα τον ναό του Αγίου Δημητρίου και το μουσείο.
Μόλις πατάς το πόδι σου στον χώρο κάτι μέσα σου σε καθηλώνει με την μεγαλοπρέπεια του χώρου. Αισθάνεσαι ξαφνικά την αίγλη του Βυζαντίου να σε κυριεύει, να σε ανατριχιάζει.
Περπατάμε στα λιθόστρωτα μιας άλλοτε ένδοξης εποχής με εκκλησίες και κάστρα να μας περνάνε νοητά στο Βυζάντιο ανάμεσα σε αυτοκράτορες και λαμπρές ημέρες δόξας.
Αναλυτική παρουσίαση του Μυστρά σε αποκλειστικό άρθρο “Μυστράς το Λακωνικό Βυζάντιο” με πολλές φωτό και σκέψεις Βυζαντινές, Ανατολής.
Σχεδόν μεσημέριασε οι φωτογραφίες αρκετές όπως και οι λήψεις με το drone και σιγά σιγά ξεκινήσαμε για το πέρασμα στην καρδιά του Ταϋγέτου, για να επιστρέψουμε από Καλαμάτα, ώστε να φάμε την γουρουνοπούλα μας αλλά και να ψωνίσουμε το κάτι τις μας από τα πολλά υπέροχα προϊόντα της μεσσηνιακής γης.
Το πέρασμα από την καρδιά του Ταυγέτου
Ο επιβλητικός Ταΰγετος με τον μεγαλοπρεπή ορεινό του όγκο σε τραβάει στα μαγευτικά του μονοπάτια για μοναδικές περιπλανήσεις στην υπέροχη φύση του.
Είναι το ψηλότερο βουνό της Πελοποννήσου με 2.400 μέτρα με το μοναδικό του εκκλησάκι στην Νότια την ψηλότερη κορυφή του τον ερειπωμένο Προφήτη Ηλία μέρος συνάντησης των μυημένων έμπειρων ορειβατών.
Μία κορφή από τις πιο δύσκολες που νέος τότε κατέκτησα μαζί με τρεις τρελούς φίλους ανεβαίνοντας μάλιστα ανορθόδοξα με χιόνια, κραμπόν και σχοινιά!
Μόνο που το σκέπτομαι τώρα πλέον, τι τρέλα κάναμε, με λούζει κρύος ιδρώτας.
Η τεράστια κορυφογραμμή του, με μήκος περίπου 110 χμ. από τον Βορά προς τον Νότο δημιουργεί ένα φυσικό σύνορο μεταξύ της Λακωνίας και της Μεσσηνίας, χωρίζοντας στην Νότια του μεριά την Λακωνική και την Μεσσηνιακή Μάνη.
Μοναδικά τοπία με έλατα και πλατάνια, φαράγγια, πέτρινα γεφύρια, μικρά χωριουδάκια χαμένα στις πλαγιές του, πέτρινα γεφύρια και μοναδικές διαδρομές ανάμεσα σε ποτάμια.
Μια φύση που οργιάζει με την ομορφιά της και δεν σε αφήνει ούτε στιγμή από την αγκαλιά της.
Ένα τοπίο μαγικό, που κρύβει τόσα πολλά καλά σημεία για αποδράσεις που δεν χωράνε σε ένα γρήγορο σαββατοκύριακο…
Το πέρασμα μέσα από την καρδιά του Ταϋγέτου διασχίζει το υπέροχο φαράγγι της Λαγκαδιώτισσας και φτάνει μέχρι τα 1550 μέτρα ύψος συνδέοντας με πολύ καλό δρόμο, αλλά βουνίσιο με στροφές, την Σπάρτη με την Καλαμάτα.
Μετά από τον Μυστρά ανεβήκαμε για να συναντήσουμε τον παλιό κεντρικό δρόμο κάπου κοντά στο χωριό Τρύπη.
Η διαδρομή μέσα στην άγρια φύση του Ταϋγέτου μοναδική γεμάτη πλατάνια σε οδηγεί κατευθείαν μετά το χωριό Τρύπη, στον αρχαίο Καιάδα, το μεγάλο άγριο σπηλαιοβάραθρο.
Ναι εκεί που οι Σπαρτιάτες όπως λέγεται έριχναν μερικές φορές αιχμαλώτους και κακούργους αλλά και ανάπηρα ή καχεκτικά μικρά βρέφη ώστε να διασφαλίσουν την αρτιότητα της φυλής τους…
Μέσα από τα βράχια και τις επιβλητικές στοές
Άκουγα και διάβαζα για την εντυπωσιακή διαδρομή αλλά όταν φτάνεις εκεί ανάμεσα στα πλατάνια να περνάς κάτω από βράχια, που σε περιμένουν σαν ανοιχτά στόματα υπερφυσικού θηρίου, έτοιμα να σε καταπιούν, τότε σου κόβετε η αναπνοή σταματάς στην άκρη του δρόμου και γίνεσαι ένα με το μαγικό βουνό!!! Τεράστιοι βραχώδεις όγκοι δεξιά και αριστερά σου κρύβουν τον μεσημεριάτικο ήλιο και σε ταξιδεύουν παράλληλα με το φαράγγι.
Προχωράς και εκεί που λες Oυάααου καταπληκτικό ήταν αυτό το πέρασμα, ξυστά από τον βράχο, ξεφυτρώνει μπροστά σου νέο πέρασμα, τούνελ αυτήν την φορά, που ασυναίσθητα σκύβεις για να μην χτυπήσεις το κεφάλι σου, όπως έκανες πιτσιρικάς…
Και αυτό συνεχίζεται για ακόμα μερικές φορές με το βουνό να σε αγκαλιάζει με ένα πράσινο σύμπλεγμα από πλατάνια, πεύκα και έλατα και να σε οδηγεί σε ολόκληρη την διαδρομή ανάμεσα από τα βράχια που κρέμονται απειλητικά πάνω από το κεφάλι σου.
Το μικρό video που τραβήξαμε βιαστικά μέσα από το αυτοκίνητο…
Συνέχεια σταματάς στην άκρη για να θαυμάσεις το τοπίο και φυσικά να βγάλεις τις απαραίτητες φωτό. Ακούς το βουητό από το ποτάμι που κυλά ανήσυχο στο διπλανό σου φαράγγι που ακολουθεί τον δρόμο. Το σκηνικό της φύσης ονειρεμένο ειδικά αν κάνεις την διαδρομή το Φθινόπωρο.
Θα ανακαλύψεις μια παλέτα από χρυσοκίτρινη φύση απαράμιλλης ομορφιάς.
Οδηγείς και χαζεύεις την μαγεία της φύσης μέσα στο φαράγγι της Λαγκάδας.
Εδώ βρίσκεται για τους πολύ ψαγμένους και το αναρριχητικό κέντρο της Λαγκάδας.
Τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει φήμη και εκτός Ελλάδος.
Και τώρα αρχίζει το ανέβασμα
Αυτό το φιδίσιο ανέβασμα μέχρι τα 1100 μέτρα περίπου κουραστικό.
Σταματάς εδώ, στο τουριστικό περίπτερο, για ξεκούραση και σπιτικό φαγάκι. Κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο με την ονομαστή ρίγανη Ταϋγέτου ή κοκκινιστό κατσικάκι με μακαρόνια!
Απαραίτητος και ο ελληνικός καφές με το δικό τους γλυκό κουταλιού…
Η κατηφόρα για Καλαμάτα άρχισε ανάμεσα στα καταπράσινα πεύκα και αγναντεύοντας που και που την θάλασσα στο βάθος.
Κατεβαίνοντας και περνώντας τα μικρά γραφικά χωριά συναντάς όλο και περισσότερους αγρότες με τις πραμάτειες τους στους πάγκους. Ότι πιο φρέσκο θα το βρεις εδώ και ανάλογα με την εποχή θα κάνεις τα ψώνια σου. Από κεράσια κάστανα και ντομάτες μέχρι και γουρουνοπούλα, που σε περιμένει ξαπλωμένη στον ξύλινο πάγκο στην ζεστασιά του φούρνου, το απόλυτο Μεσσηνιακό έδεσμα!
Φυσικά μην παραλήψεις το μέλι, το τσάι αλλά και τα μυρωδικά και τα βότανα που το βουνό τα δίνει πλουσιοπάροχα…
Το πέρασμα μας μάγεψε μέχρι που ξεχάσαμε να πάρουμε πλάνα με το drone.
Έτσι θα το απολαύσετε από ένα βίντεο που μας άρεσε στο Youtube από το “karidotsouflo”
Τελικά το πέρασμα από Σπάρτη Καλαμάτα, ίσως είναι η πιο εντυπωσιακή διαδρομή από τις πολλές που διαθέτει η Πελοπόννησος!
Όταν δε την έχεις συνδυάσει με μία γενναία δόση Βυζαντίου, από την επίσκεψη στον αγέρωχο Μυστρά, τότε γίνεται ακόμα πιο όμορφη!
Καλά ταξίδια να έχουμε στην απίστευτη ομορφιά της αχαρτογράφητης Ελλάδας μας
