Και όταν φτάνεις εκεί, στο γεφύρι της αγάπης, μετά από λίγο περπάτημα ανάμεσα σε πέτρινες καμάρες και στενά καλντερίμια συναντάς το μοναδικό…
Απίστευτη πλημμύρα συναισθημάτων.
Η αίσθηση ότι βρισκόμουνα κάπου μαγικά, κάπου παραμυθένια, κάπου αλλού.
Είχα δει την υπέροχη ταινία πρόσφατα και αυτό έδωσε περισσότερη ομορφιά και σασπένς στην όλη εικόνα…
Το γεφυράκι μικρό ερωτικό, με το λιγοστό νερό να κυλάει από κάτω και με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική.
Μία αρχιτεκτονική που δεν έχει καμία σχέση με τα γνωστά μας τοξωτά γεφύρια της Ηπείρου.
Η περιοχή
Άνδρος αυτό το μεγάλο καταπράσινο νησί κρύβει πολλά μυστικά και απίστευτες ομορφιές.
Το Κόρθι και ο Όρμος Κορθίου, ή “Γιαλός”, αλλά και ολόκληρος ο εύφορος κάμπος βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Άνδρου. Βρίσκεται ανάμεσα στους ορεινούς όγκους που σχηματίζουν τα δύο βουνά, η Γερακώνες και η Ράχη.
Εκεί ανάμεσα στον κάμπο του Κορθίου, υπάρχουν μέρη και τοποθεσίες μαγικές, γεφύρια, ποταμάκια, καταρράκτες, πλύστρες παλιές. Εκατοντάδες ξωκλήσια μικρά και μεγαλύτερα, εκκλησάκια, αλλά και πολύ, πάρα πολύ πράσινο.
Ένας κάμπος καταπράσινος γεμάτος μποστάνια απ’ όπου φυσικά βγαίνει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής του νησιού σε λαχανικά αλλά και κρέατα και τυροκομικά.
Ο οικισμός του “Γιαλού” πλαισιώνεται μοναδικά από τη θέα των πολλών γύρω μικρών και μεγαλύτερων χωριών.
Στις πλαγιές του βουνού Ράχες βρίσκονται τα πανέμορφα γραφικά χωριά Αηδόνια, Κόρθι, Αμμονακλειού, Μουσιώνας και Πίσω Μεριά.
Ενώ από την άλλη μεριά στις πλαγιές του βουνού Γερακώνες που είναι και πιο βατός και ποικιλόμορφος, θα βρείτε τα χωριά Συνέτι, Κόχυλος, Παλιόκαστρο, Έξω-Βουνί, Μέσα-Βουνί, Σταυρός, Επισκοπείο, Χώνες, Καπαριά, Αγία Μαρίνα και άλλα…
Στην περιοχή δεσπόζει το κάστρο της Φανερωμένης, η μεγαλύτερη μεσαιωνική πόλη της Άνδρου.
Με την απέραντη θέα σε ολόκληρο το Αιγαίο και η περίφημη παραλία “της Γριάς το Πήδημα” σε άμεση σχέση με το κάστρο.
Η εκδρομή σήμερα έλεγε, κάστρο Φανερωμένης, Κόχυλο για τα μεσημεριανά τσίπουρα και μικρή βόλτα στο Επισκοπείο. Έπρεπε να δούμε από κοντά το γεφύρι της αγάπης που έγινε τόσο διάσημο από την υπέροχη ταινία του Παντελή Βούλγαρη “Μικρά Αγγλία”.
Απαραίτητο το πρωινό μπάνιο στον Άγιο Πέτρο την αγαπημένη μου παραλία…
Μετά λοιπόν από το κάστρο και τα τσίπουρα στο καφενεδάκι στον Κόχυλο όπου τα ήπιαμε για τα καλά, πήραμε τον δρόμο αργά το μεσημέρι για το Επισκοπείο.
Η περιοχή
Το Επισκοπειό είναι από τα ωραιότερα χωριά της Άνδρου. Μικρό, ίσα ίσα καμιά τριανταριά κάτοικοι, όλοι κι όλοι, χαμένο μέσα στην βλάστηση. Στα γύρο η φύση οργιάζει από ζωή λες και δεν είμαστε σε κυκλαδονήσι.
Παρκάραμε στο πλάτωμα της εκκλησίας, έξω από το χωριό και άρχισε η περιήγηση στα στενά σοκάκια.
Τα πέτρινα σπίτια, χτισμένα από την καφέ πέτρα της περιοχής, με στόχο φυσικά το γεφύρι της αγάπης.
Περνάγαμε από στενά σοκάκια με σκαλοπάτια ασπρισμένα και καφετιές πέτρινες στοές. Ανάμεσα από περιβόλια, κήπους περιστεριώνες, νερά να τρέχουν, ξερολιθιές με πλεγμένους κισσούς και φυσικά μία φύση να οργιάζει από παντού.
Εντύπωση μου έκαναν τα πολλά κυπαρίσσια αλλά και οι συκιές που έβγαιναν στην μέση μέσα από τα βράχια.
Τελικά μετά από δεκαπέντε είκοσι περίπου λεπτά ήρεμης πεζοπορίας, με στάσεις για φωτογραφίες, αντικρίσαμε στο βάθος το γεφύρι.
Πλημμύρα συναισθημάτων, η αίσθηση σαν να βρισκόμουνα κάπου μαγικά, κάπου παραμυθένια, κάπου αλλού…
Στο γεφύρι της αγάπης
Το γεφυράκι μικρό ερωτικό με το λιγοστό νερό να κυλάει από κάτω και με ιδιαίτερη αρχιτεκτονικ
Εδώ είχε σκέρτσο, ομορφιά ξεχωριστή.
Τα σκαλοπάτια να ανεβαίνουν και να στρίβουν κάθετα αριστερά για να περάσουμε το γεφύρι και μετά κάθετα δεξιά για να μας ανηφορίσουν στην απέναντι πλευρά.
Καθόμουνα στα αντικρινά σκαλοπάτια που ήταν γεμάτα ήδη τέλος Οκτωβρίου με ροζ κυκλάμινα.
Χάζευα την ομορφιά του τοπίου μέχρι που ένα κοκόρι με έβγαλε από τις ονειρεμένες σκέψεις.
Ο ήλιος έφευγε σιγά σιγά και ζωγράφιζε τον ουρανό πίσω μας με πορτοκαλιές πινελιές λες και μας καλούσε για την επιστροφή.
Ξεκινήσαμε την επιστροφή και στην τελευταία στροφή γύρισα και έριξα αυτήν την τελευταία ματιά.
Να χορτάσω από την ομορφιά του τόπου, την ομορφιά του γεφυριού της αγάπης…
Το γεφύρι της αγάπης ένοιωσα ότι με χαιρέτησε με ένα θρόισμα στα φύλλα των δέντρων του.
Σαν να μου έδινε ραντεβού για την επόμενη φορά. Σαν να μου έλεγε ψιθυριστά καλή αντάμωση.
Συνέχισα την επιστροφή σκεπτόμενος πόσες άραγε αγάπες, πόσους έρωτες, πόσα μυστικά ραντεβουδάκια, είχαν δει τα μάτια του, πόσους ερωτευμένους είχε κρατήσει στην αγκαλιά του…
Το γεφύρι της αγάπης είναι ένα από τα πολλά μαγικά αχαρτογράφητα μέρη της αχαρτογράφητης Ελλάδας.
Είναι εκεί για τους πολλούς τουρίστες και μας περιμένουν για να ανακαλύψουμε την άλλη Ελλάδα την μαγική την ανεξερεύνητη.
Μία εκδρομή που θα πρέπει να κάνουν όλοι οι επισκέπτες του νησιού!
Για να χαρούν την μαγεία και την ομορφιά από το γεφύρι της αγάπης.
Και ίσως αν δεν είναι ακόμα ερωτευμένοι να τους συμβεί και αυτό…
Κείμενα φωτό Giorgio Grigor
