Ναι ναι πλημμύρα συναισθημάτων, η αίσθηση σαν να βρισκόμουνα κάπου μαγικά, κάπου παραμυθένια, κάπου αλλού.
Είχα δει την υπέροχη ταινία πρόσφατα και αυτό έδωσε περισσότερη ομορφιά και σασπένς στην όλη εικόνα…
Το γεφυράκι μικρό ερωτικό με το λιγοστό νερό να κυλάει από κάτω και με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική που δεν έχει καμία σχέση με τα γνωστά μας γεφύρια από την μία άκρη στην άλλη.
Το Κόρθι και ο Όρμος Κορθίου, ή “Γιαλός”, αλλά και ολόκληρος ο εύφορος κάμπος βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Άνδρου, ανάμεσα στους ορεινούς όγκους που σχηματίζουν τα δύο βουνά, η Γερακώνες και η Ράχη.
Εκεί ανάμεσα στον κάμπο του Κορθίου, υπάρχουν μέρη και τοποθεσίες μαγικές, γεφύρια, ποταμάκια, καταρράκτες, πλύστρες παλιές, εκατοντάδες ξωκλήσια μικρά και μεγαλύτερα, εκκλησάκια, αλλά και πολύ, πάρα πολύ πράσινο, ένας κάμπος καταπράσινος γεμάτος μποστάνια απ’ όπου φυσικά βγαίνει το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής του νησιού σε λαχανικά αλλά και κρέατα και τυροκομικά.
Ο οικισμός του “Γιαλού” πλαισιώνεται μοναδικά από τη θέα των πολλών γύρω μικρών και μεγαλύτερων χωριών.
Στις πλαγιές του βουνού Ράχες βρίσκονται τα πανέμορφα γραφικά χωριά Αηδόνια, Κόρθι, Αμμονακλειού, Μουσιώνας και Πίσω Μεριά.
Ενώ από την άλλη μεριά στις πλαγιές του βουνού Γερακώνες που είναι και πιο βατός και ποικιλόμορφος, θα βρείτε τα χωριά Συνέτι, Κόχυλος, Παλιόκαστρο, Έξω-Βουνί, Μέσα-Βουνί, Σταυρός, Επισκοπείο, Χώνες, Καπαριά, Αγία Μαρίνα και άλλα…
Στην περιοχή δεσπόζει το κάστρο της Φανερωμένης, η μεγαλύτερη μεσαιωνική πόλη της Άνδρου, με την απέραντη θέα σε ολόκληρο το Αιγαίο και η περίφημη παραλία “της Γριάς το Πήδημα” σε άμεση σχέση με το κάστρο.
Η εκδρομή σήμερα έλεγε, κάστρο Φανερωμένης, Κόχυλο για τα μεσημεριανά τσίπουρα και μικρή βόλτα στο Επισκοπείο για να δούμε από κοντά το γεφύρι της αγάπης που έγινε τόσο διάσημο από την υπέροχη ταινία του Παντελή Βούλγαρη “Μικρά Αγγλία”.
Μετά λοιπόν από το κάστρο και τα τσίπουρα στο καφενεδάκι στον Κόχυλο όπου τα ήπιαμε για τα καλά, πήραμε τον δρόμο αργά το μεσημέρι για το Επισκοπείο.
Το Επισκοπειό είναι από τα ωραιότερα χωριά της Άνδρου, μικρό, ίσα ίσα καμιά τριανταριά κάτοικοι, όλοι κι όλοι, χαμένο μέσα στην βλάστηση και την γύρο φύση να οργιάζει από ζωή λες και δεν είμαστε σε κυκλαδονήσι.
Παρκάραμε στο πλάτωμα της εκκλησίας, έξω από το χωριό και άρχισε η περιήγηση στα στενά σοκάκια, με τα πέτρινα σπίτια, χτισμένα από την καφέ πέτρα της περιοχής, με στόχο φυσικά το γεφύρι της αγάπης.
Περνάγαμε από στενά σοκάκια με σκαλοπάτια ασπρισμένα και καφετιές πέτρινες στοές, ανάμεσα από περιβόλια, κήπους περιστεριώνες, νερά να τρέχουν, ξερολιθιές με πλεγμένους κισσούς και φυσικά μία φύση να οργιάζει από παντού.
Εντύπωση μου έκαναν τα πολλά κυπαρίσσια αλλά και οι συκιές που έβγαιναν στην μέση μέσα από τα βράχια.
Τελικά μετά από δεκαπέντε είκοσι περίπου λεπτά ήρεμης πεζοπορίας, με στάσεις για φωτογραφίες, αντικρίσαμε στο βάθος το γεφύρι.
Ναι ναι πλημμύρα συναισθημάτων, η αίσθηση σαν να βρισκόμουνα κάπου μαγικά,
κάπου παραμυθένια, κάπου αλλού …
Είχα δει την υπέροχη ταινία πρόσφατα και αυτό έδωσε περισσότερη ομορφιά και σασπένς στην όλη εικόνα…
Το γεφυράκι μικρό ερωτικό με το λιγοστό νερό να κυλάει από κάτω και με ιδιαίτερη αρχιτεκτονική που δεν έχει καμία σχέση με τα γνωστά μας γεφύρια από την μία άκρη στην άλλη.
Εδώ είχε σκέρτσο, ομορφιά ξεχωριστή, με τα σκαλοπάτια να ανεβαίνουν και να στρίβουν κάθετα αριστερά για να περάσουμε το γεφύρι και μετά κάθετα δεξιά για να μας ανηφορίσουν στην απέναντι πλευρά.
Καθόμουνα στα αντικρινά σκαλοπάτια που ήταν γεμάτα ήδη τέλος Οκτωβρίου με ροζ κυκλάμινα και χάζευα την ομορφιά του τοπίου μέχρι που ένα κοκόρι με έβγαλε από τις μαγικές σκέψεις.
Ο ήλιος έφευγε σιγά σιγά και ζωγράφιζε τον ουρανό πίσω μας με πορτοκαλιές πινελιές λες και μας καλούσε για την επιστροφή.
Ξεκινήσαμε την επιστροφή και στην τελευταία στροφή γύρισα και έριξα αυτήν την τελευταία ματιά, να χορτάσω από την ομορφιά του τόπου, την ομορφιά του γεφυριού της αγάπης…
Συνέχισα την επιστροφή σκεπτόμενος πόσες άραγε αγάπες, πόσους έρωτες, πόσα μυστικά ραντεβουδάκια είχαν δει τα μάτια του, πόσους ερωτευμένους είχε κρατήσει στην αγκαλιά του…
Μέρη μαγικά αχαρτογράφητα για τους πολλούς τουρίστες, αλλά είναι εκεί και μας περιμένουν για να ανακαλύψουμε την άλλη Ελλάδα την μαγική την ανεξερεύνητη.
Μία εκδρομή που θα πρέπει να κάνουν όλοι οι επισκέπτες του νησιού για να χαρούν την μαγεία και την ομορφιά από το γεφυράκι της αγάπης και ίσως αν δεν είναι ακόμα ερωτευμένοι να τους συμβεί και αυτό…
Κείμενα φωτό Giorgio Grigor
