Κάσος το Ηρωικό μικρό πετράδι του Αιγαίου18/11/20200 Comments Από το ψηλότερο βουνό της Κάσου ανεβασμένος στην Αγία Κυριακή αγναντεύω το Αιγαίο και τιμώ τους ήρωες που πέσανε για την Πατρίδα … Δύσκολο να περιγράψεις τα συναισθήματα όταν πατάς το πόδι σου σ αυτήν την μικρή ηρωική κουκκίδα στην άκρη του Αιγαίου.Έφτασα για να μοιραστώ και να ζήσω από κοντά την επέτειο του ολοκαυτώματος των Κασιωτών αγωνιστών της επανάστασης. Ένοιωσα τον ηρωισμό στα μάτια των ανθρώπων που συναντούσα, στα μάτια των παιδιών, που κυκλοφορούσαν ντυμένα με τις τοπικές φορεσιές, που άναβαν το κερί τους σε μικρά ξωκλήσια, με τους πατεράδες από πάνω να τους διηγούνται την ιστορία. Τα είδα να κρατάνε το λάβαρο της Κάσου περήφανα ελληνόπουλα σαν τους παππούδες και τους προπάππους, φωνάζοντας εδώ είμαστε τώρα εμείς …Εμείς κρατάμε γερά το νησί μας και αν χρειαστεί πάλι θα βάλουμε πλάτη για την πατρίδα …Τα είδα να χορεύουν με τον γλυκό σκοπό της λύρας του Νεκτάριου και το λαούτο του Φανούρη.Άγιος ΚωνταντίνοςΗ μπούκα το παλιό γραφικό λιμανάκιΈνα δάκρυ ξέφυγε στο ματωμένο χώμα όταν η Νικολέτα μοιρολογούσε στην θεατρική παράσταση του Μηνά… τον χαμό των παλικαριών … Ανατριχίλα στην πρωινή έπαρση της σημαίας από τους φαντάρους τραγουδώντας μαζί με τους λιγοστούς κατοίκους τον Εθνικό μας ύμνο! Η είσοδος της ΜπούκαςΗ είσοδος της ΜπούκαςΣκηνή από την παράστασηΣκηνή από την παράστασηΕυλάβεια μπροστά στην “χαρακωμένη” από τα άγρια ματωμένα σπαθιά των άπιστων της Παναγιάς της Μαίρης στο μικρό ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας χωμένο ανάμεσα στα στενά της δρομάκια. Δέος βλέποντας την εικόνα στα στιβαρά χέρια του Γιώργη Ξυδιάρη να παίρνει τον δρόμο για την Μητρόπολη …Περιπλανήθηκα ανάμεσα από τα παλιά σπίτια και τα σοκάκια. Κατηφόρισα στην Μπούκα χαζεύοντας τα παλιά ξύλινα σκαριά και τις παλιές πόρτες… Δοκίμασα μοναδικά τοπικά πιάτα με συνδυασμούς της θάλασσας και του βουνού… Αγνάντεψα μια Δύση απαράμιλλης ομορφιάς… Εμπειρία ζωής να βρεθείς στην γιορτή του ολοκαυτώματος της Ηρωικής νήσου Κάσου. Δεν είναι ότι μεγάλωσα και απέκτησα ευαισθησίες… Είναι ότι εδώ κάτω στις αιματοβαμμένες Ηρωικές πέτρες του νησιού αισθάνθηκα ακόμα πιο πολύ Έλληνας… Έμαθα ιστορία που σχεδόν δεν έχει γραφτεί, που δεν έχει μαθευτεί… Ένα μεγάλο Ευχαριστώ είναι πολύ λίγο για αυτά που δώσανε οι Κασιώτες στην Πατρίδα.Κείμενο Φωτογραφίες GiorgioGrigor |

Uncategorized
Μαρμελάδα σύκο
η αγαπημένη μου Φυσικά δεν μπορώ να πετυχω αυτήν που έφτιαχνε ο πεθερός μου με Πολίτικα πράσινα σύκα…