
Το στέκι της Θεάτρου το μικρό αυτό ουζερί διαμάντι έχει γίνει το αγαπημένο μου.
Τα τελευταία χρόνια τα αγαπημένα μου στέκια έγιναν, τα ασήμαντα για τους πολλούς. Τα μικρά παλιά ταβερνάκια, τα παλιά καφενεία, τα μικρά ουζερί διαμάντια, μέσα στις αγορές. Αυτά δίπλα σε ψαράδικά που μαγειρεύουν μαμαδίστικα με “τρία υλικά” που λέει και ο φίλος μου ο Παναγιώτης…
Παίρνω δύναμη με βόλτες που τριγυρίζουν ανάμεσα στις αγορές από την Βαρβάκειο και την σκεπαστή αγορά της Καλλιθέας. Μέχρι την λαχαναγορά και την μικρή μυρωδάτη Μικρασιατική αγορά της Ν. Ιωνίας, φτάνω. Κάθομαι “Στην Αγορά” δίπλα στα ψαράδικα που οι ψαράδες διαλαλούν την πραμάτεια τους. Εκεί που παραδίπλα βρίσκεις ψωμί όπως παλιά. Πολίτικες και ποντιακές λιχουδιές, κασέρι παλαιωμένο από την Ξάνθη και φύλο χειροποίητο για πίτες. Βρίσκεις ανθρώπους μαστόρους με πείρα και μεράκι.
Ψάχνω τα φρέσκα, λαχανικά και κρέατα, ανακαλύπτω νέα προϊόντα και όταν κουραστώ από τις γύρες κάθομαι στα “Στέκια” μου.


Τα στέκια
Το αγαπημένο μου στην κεντρική αγορά στην Βαρβάκειο ήταν είναι και θα είναι αυτό το μικρό θεϊκό ουζερί. Το Στέκι της Θεάτρου, αν και η Ήπειρος πάντα με τραβάει για έναν πατσά ή μία μαγειρίτσα…
Το Στέκι είναι το αποτέλεσμα ανθρώπων νοικοκυραίων με όραμα και όρεξη για δουλειά. Έφτασαν με μια βαλίτσα και μεγαλούργησαν με πολύ κόπο και πολύ δουλεία!
Απέναντι από το κλασσικό πλέον Δίπορτο, το πιο διαφημισμένο παλιό οινομαγειρείο της Αθήνας.
Εκεί θα βρείτε μικρά μεταλλικά τραπεζάκια καφενείου κάτω από το στεγασμένο πεζοδρόμιο της πολυκατοικίας του εξήντα.
Φτάσατε στο στέκι της θεάτρου το ουζερί μικρό διαμάντι της αγοράς!



Περιήγηση στην γεύση
Μία τρύπα μαγέρικο το στέκι το ουζερί διαμάντι Εδώ που η οικογένεια Βαρέση έκανε τον κόσμο να παραμιλάει για την γεύση που του προσφέρουν καθημερινά. Ο κόσμος ανάμεικτος με φοιτητές, γιατρούς, πολιτικούς, εργάτες και τους γνωστούς συνταξιούχους της Βαρβακείου. Τουρίστες με τα κλασσικά σανδάλια με τις κάλτσες να φωτογραφίζουν και να παίρνουν άρωμα πραγματικής Ελλάδας.
Σε όλα τα τραπέζια βλέπεις τους κλασσικούς γίγαντες Καστοριάς, σχεδόν “πατέντα” του μαγαζιού. Λιώνουν στο στόμα, μαγειρεμένοι στην κλασσική μαύρη γάστρα στον φούρνο και δίπλα πάντα την δεύτερη πατέντα την πικάντικη τυροκαυτερή.
Εδώ γεννήθηκε και η ιδέα του “taste-local-greece” μετά από μία τσιπουροκατάσταση πριν από εφτά χρόνια. Το πιρούνι από τους γίγαντες να δίνει την έμπνευση για το σήμα στον έτερο αγαπημένο Αντωνάκη μου!






Τα κεφτεδάκια στο στέκι της θεάτρου το ουζερί διαμάντι
Τα κεφτεδάκια σούπερ στρογγυλά και καλοτηγανισμένα, έχουν αυτό το λίγο από μαμά, αυτό που όλοι το ψάχνουμε με απόγνωση!
Όσο για τους κολοκυθοκεφτέδες άλλο ποίημα…
Φτάνω στην βιτρίνα και πάντα κολλάω επάνω της λες και έχω να δω καλό φαγητό καιρό.
Όλα αραδιασμένα με τάξη πατατοσαλάτες, ψητά λαχανικά, μπρόκολα και κουνουπίδια, φρεσκοβαμμένα παντζάρια και φάβα που σου κλείνει γλυκά το μάτι…
Καταφτάνει ο Σωτήρης χαμογελαστός και γρήγορος με τα καραφάκια ανά χείρας. Σου προτείνει την σαρδέλα που μόλις βγήκε. Αλλά εσύ μετά το κεφτεδάκι θα φας τον μπακαλιάρο με την γνωστή παρέα που απωθεί σαν τις μύγες, όλα τα κορίτσια για τις επόμενες ώρες!




Στο μικρό κουζινάκι με το πετρογκάζ ο πόλεμος φουντώνει. Έφτασε πλέον δύο και ο κόσμος πλημμύρισε το πεζοδρόμιο, έφτασε κάτω κάτω μέχρι και στα αντικρινά με πεινασμένους…
Όλοι θα φάτε γρήγορα αλλά το μυστικό εδώ δεν είναι να φας γρήγορα και να φύγεις.
Εδώ το μυστικό είναι να περιμένεις με υπομονή πίνοντας τα τσίπουρα και τσιμπώντας τα πρώτα μεζεδάκια. Να περιμένεις με υπομονή την συνέχεια και να αφουγκράζεσαι την βουή της αγοράς.
Εδώ το μυστικό είναι αυτή η μοναδική ηρεμία που απλόχερα σου προσφέρει “Το Στέκι της Θεάτρου” …
Το Στέκι της Θεάτρου
Θεάτρου 7, Αθήνα 105 52
Τηλ. 210 32 15 438
Κείμενα Φωτογραφίες
GiorgioGrigor