Αυτά που είναι καλά κρυμμένα μέσα σε στοές και τα πίνετε μέχρι τελικής πτώσης με μεζέδες που θα ζήλευαν πολλά καθώς πρέπει, σούπερ ντούπερ μαγαζιά…
Αυτά τα καλά κρυμμένα μαγαζιά, ειδικά αυτά μέσα σε στοές κρυμμένα από τα μάτια των περαστικών, αυτά που αισθάνεσαι ότι έχουν μείνει στις παλιές κλασσικές γεύσεις με ιντριγκάρουν.
Τα ψάχνω μανιωδώς και ελάχιστες φορές τα μαρτυράω έτσι απροκάλυπτα στους πολλούς…
Δίπλα του σχεδόν δύο βήματα από την Ομόνοια η δεύτερη επιλογή το στέκι της Θεάτρου, αλλά εκεί μαζεύει πλέον αρκετό κόσμο…
Χωθήκαμε λοιπόν βαθιά, μακρυά από τα αδιάκριτα μάτια των περαστικών, που ελέγχουν κάθε μπουκιά σου και σε κοιτάνε περίεργα…
Όλα καταφτάνουν πρωί πρωί από την κοντινή Βαρβάκειο την Κεντρική ψαραγορά.
Το καλύτερο μέρος για μένα, δίπλα στην πόρτα, για να ελέγχω τι βγαίνει από την κουζίνα…
Ψαροκατάσταση με τσίπουρα λοιπόν και άρχισαν να καταφτάνουν οι πρώτοι μεζέδες με κυρίαρχο το ψητό χταπόδι και τα μαχαιροπήρουνα να παίρνουν φωτιά…
Και ο Γιάννης σε έχει από κοντά με το χιούμορ του να ξεχειλίζει σε ότι περίεργο ζητήσεις, όπως π.χ. χαρτοπετσέτες και αλάτι …
Φτάνουν και τα δεύτερα…
Δεύτερος γύρος με σαλατούλα και ψητές γαρίδες λουκούμι!
Η ώρα πέρναγε σιγά σιγά και εγώ που πίνω λίγο γενικά είχα παρασυρθεί από τα συνεχόμενα “άντε γεια μας” …
Πατάτες χεράτες, καλοτηγανισμένες και μια μερίδα μαρίδες που μόλις είχε φτάσει από την κοντινή κεντρική αγορά, για να μας ανοίξει την όρεξη περιμένοντας το κυρίως…
Σιγά σιγά η στοά είχε γεμίσει παρέες και ο Γιάννης έτρεχε πάντα χαμογελαστός !
Δίπλα μας έφτασε μια πιατέλα με αχνιστά μυρωδάτα μύδια που τα λαχτάρισα, να σας πω την αλήθεια, αλλά συγκρατηθήκαμε περιμένοντας τις κουτσομούρες.
Μέχρι που ντράπηκα να πάω στο διπλανό τραπέζι, που το κάνω συχνά, για φωτογράφιση της πιατέλας με τα μύδια που μοσχοβόλησαν σκορδάκι ολόκληρη την στοά!!!
Ευτυχώς έφτασαν οι κουτσομούρες και ξεχάστηκα…
Άσε που έχω γίνει και σπαστικός με τις φωτό και πριν ορμήσουν στις λαχταριστές κουτσομουρίτσες τους κόβω την φόρα και με κοιτάνε όλοι στραβά…
Καλά δεν έχω βρει ακόμα το τέλειο τηγάνι αλλά εδώ η κουζίνα έδινε ντοκτορά !
Ήταν τόσο λαχταριστές που καιγόμαστε αλλά δεν το βάζαμε κάτω…
Μία σιωπή έπεσε ξαφνικά στο τραπέζι, σταμάτησαν τα τσουγκρίσματα και αφιερωθήκαμε αποκλειστικά στην μοναδική γεύση της κουτσομούρας…
Πέρασαν πέντε έξι λεπτά για να ξανασηκωθούν τα ποτήρια στον αέρα και να συνεχιστούν οι ευχές και τα γέλια.
Την επόμενη που θα πάω και όποιος θέλει ακολουθεί στην μαγική Ομόνοια, θα ασχοληθώ με πιο αριστοκρατικά εδέσματα…
Είδα κάτι γίγαντες και κάτι αυγά μάτια με πατάτες που πέρναγαν από δίπλα μου που πραγματικά τα ζήλεψα!
Ήπιαμε, μιλήσαμε, γελάσαμε, θυμηθήκαμε τα παλιά και ξαφνικά καταλάβαμε ότι η στοά είχε αδειάσει, είχαμε μείνει τελευταίοι…
Το γλύκισμα από απέναντι…
Μου έλειπε το κάτι γλυκό οπότε περάσαμε στο απέναντι πεζοδρόμιο. Εδώ οι Χανιώτικοι λουκουμάδες του Κτηστάκι. Αυτοί που με κάθε δαγκωματιά γίνονται εκρήξεις από υπέροχο Κρητικό μέλι και τα μάτια γουρλώνουν!!!
Ναι ξέρω το καταλάβατε…
Στον Κτηστάκι πήραμε την γλυκιά μας δόση!
Ακόμα μια υπέροχη ημέρα πέρασε στην μαγική Ομόνοια. Την πλατεία που πολλοί σνομπάρουν αλλά καλύτερα για να μην χαλάσουν αυτά τα απλά υπέροχα μαγαζιά!
Όσο για τις τιμές λογικές, πολύ λογικές !
Αν σας ιντριγκάρουν και εσάς τέτοια κρυφά, ξεκινήστε από εδώ και έρχονται και άλλα…
Εστιατόριο Θαλασσινών Γιώτης
Σωκράτους 42, Αθήνα 104 31
Τηλ. 6997386100
Στο #TasteLocalGreece δοκιμάζουμε και προβάλουμε όλα τα αγαπημένα μας στέκια, τα τοπικά προϊόντα που ανακαλύπτουμε. Τα μέρη που επισκεπτόμαστε και ταιριάζουν στη φιλοσοφία μας και στις γευστικές μας αναζητήσεις. Τα άρθρα μας δεν έχουν κανένα εμπορικό όφελος. Πολλές φορές τα καταστήματα που επισκεπτόμαστε δεν γνωρίζουν ότι θα κάνουμε αναφορά σε αυτά. Είναι όλα προσωπικές μας εμπειρίες και τα μοιραζόμαστε μαζί σας για να αναδείξουμε τις ξεχασμένες γεύσεις, τη γνησιότητα και την απλότητα που έχει χαθεί από τη ζωή μας.
