Φαντάζομαι έχετε περάσει άπειρες φορές από τυροπιτάδικο πεινασμένοι και σας έχει οδηγήσει η μυρωδιά του φύλλου κατευθείαν στο ταμείο για τα περαιτέρω.
Πήρα γραμμή, που λένε, από την φίλη μου την Ντέπη, βέρα Σαλονικιά και γνώστρια των γευστικών μου αναζητήσεων, με παρότρυνση να περάσω από το Κολωνάκι στην Μηλιώνη 10 και να φάω μία πίτα από τα χεράκια της Κοκόνας !!!
Χα χα χα ωραίο όνομα σκέφτηκα πιασάρικο, έτσι όπως φώναζε η γειτόνισσα η Πολίτισσα την αδελφή μου όταν ήταν μικρή, που σημαίνει κάτι ας πούμε σαν βασιλοπούλα μου, αρχόντισσα μου, κούκλα μου γλυκιά!!!
Ωραίο καιρό είχε, πήρα και συνοδηγό τον φίλο μου τον Αντωνάκη και φύγαμε καβάλα, στον Μπάμπη το θρυλικό μου πλέον σκουτεράκι, για την μεγάλη ανακάλυψη του κρυμμένου γαστρονομικού θησαυρού…
Το μαγαζάκι με τις χειροποίητες πίτες.
Ψάχνωντας κάπου στην μέση της Μηλιώνη, μας ήρθε και στους δύο η μυρουδιά και σαν μαγεμένοι φτάσαμε μπροστά σε μία βιτρίνα γεμάτη φρέσκες πίτες…
Εγώ είχα κολλήσει στην βιτρίνα και προσπαθούσα να ανακαλύψω τι παίζει, ποια θα ήταν η πρώτη στην δοκιμή και ο Αντωνάκης με σκούνταγε από δίπλα.
Ξέρετε με το ύφος έλα σταμάτα να καρφώνεσαι, μην κάνεις έτσι και τέτοια…
Σήκωσα το κεφάλι μου να του πω σταμάτα βρε και έπεσα επάνω σε ένα πλατύ χαμόγελο!!!
Η όμορφη Cocona με το Coco Chanel τιρμπάνι στο κεφάλι, γέλαγε με την κατάντια μου και άρχισε να μου περιγράφει τα καλούδια της βιτρίνας.
Tυρόπιτες, κοτόπιτες, σπανακοτυρόπιτες, μανιταρόπιτες, κιμαδόπιτες…
Ήθελα να τα δοκιμάσω όλα.
Έβλεπα το τραγανό χρυσοκίτρινο φύλο να με προκαλεί, να ζωντανεύει και η απόφαση γρήγορη και αποφασιστική…
Μία κιμαδόπιτα παρακαλώ… και το πρώτο κρατς έκανε τόσο θόρυβο που ξεσήκωσε τα περιστέρια από το διπλανό δέντρο.
Η πρώτη μπουκιά ήταν απίστευτη με τα αρώματα από τα ελαφρά μπαχάρια να κυριαρχούν και τον δυόσμο να παίζει τα ακόρντα!!!
Και μετά τα αλμυρά βγήκε ένα κομμάτι μπουγάτσα γλυκιά, με κρέμα βελούδινη να λιώνει στο στόμα και να σου πετάγονται πίδακες βανίλιας και κανέλας…
Ω θεέ μου!!!
Λοιπόν δεν σας λέω τίποτε άλλο, πήγαμε να δοκιμάσουμε μία τυρόπιτα και καθίσαμε στα σκαμπό τέσσερις ώρες δοκιμάζοντας τα πάντα!!!
Και όταν λέω τα πάντα δεν εννοώ φυσικά μόνο τις πίτες…
Το όνομα Γκιοζλεμές έπεσε στο τραπέζι, μνήμες Πόλης ξεπετάχτηκαν και βγήκαν απωθημένες στερήσεις που σε τόσα πολλά ταξίδια στην Πόλη δεν κατάφερα να φάω ένα γκιοζλεμέ, το απόλυτο street food της Τουρκίας πιστεύω, μαζί με το Balik Ekmek το σάντουιτς με το ψητό ψάρι που πουλιέται μέσα από τα καΐκια στην γέφυρα του Γαλατά.
Το σάτσι στεκόταν μες την μέση αλλά εγώ είχα τυφλωθεί από τα αρώματα που ξέφευγαν από τις πίτες και έτσι μετά από ώρα η Cocona άρχισε να μας διηγείται την ιδέα για το όνομα και για τον γκιοζλεμέ και τις πίτες.
Όντως είναι μία γνήσια Ξανθιώτισσα που η μητέρα της την φώναζε χαϊδευτικά κοκόνα και την έμαθε από μικρή να φτιάχνει τις παραδοσιακές πίτες και τους γκιοζλεμέδες.
Τι γλυκό τι υπέροχο σκεφτόμουνα να κουβαλάς την μητέρα σου έτσι κάθε μέρα με την πιο γλυκιά ανάμνηση…
Μετά τις ιστορίες έφτασε και η ώρα της δοκιμής και φυσικά εκεί βγήκαν τα απωθημένα μου.
Ένα γκιοζλεμέ παρακαλώ με παστουρμά και έναν με κιμά, τύπου λαχματζούν δηλαδή, ψιλό πικάντικο να σηκώσει και μία παγωμένη μπυρίτσα.
Ο γκιοζλεμές για να καταλάβετε είναι η αντίστοιχη Ευρωπαϊκή κρέπα, που στην συγκεκριμμένη εκδοχή ψήνεται επάνω σε μία καυτή μαντεμένια επιφάνεια.
Στην Πόλη εκεί στα απωθημένα μου ταξίδια, την είχα πετύχει στο Ortakoy μέσα στην γειτονιά, κάτω από την πρώτη γέφυρα, να ψήνεται επάνω σε ένα κομμένο βαρέλι που ήταν στερεωμένο επάνω σε φωτιά με ξύλα!!!
Τα υλικά πολύ απλά, μία ζύμη με αλεύρι νερό και αλάτι και η γέμιση λίγο σπανάκι και σπάνια τυρί.
Το απόλυτο Local street food !!!
Ο γκιοζλεμές θέλει παρέα, μπιρίτσα, υπομονή, κουβεντούλα, να ψηθεί, να ξεροψηθεί, να μελώσουν τα τυριά, να αφήσουν οι παστουρμάδες τα αρωματικά τους τσιμένια στην ζύμη, να ξεχυθούν ολούθε τα αρώματα να πάρουν τους δρόμους σαν κάλεσμα…
Και με το που φτάνει μπροστά σας…
Δεν μπορώ να σας περιγράψω με λόγια την απόλαυση, τις κρυφές ματιές ικανοποίησης, τα ουαάααουου, τα Ωωωω Θεέ μου που ακούγονταν στην κάθε μπουκιά…
Περάστε μια βόλτα από την Μηλιώνη από την Cocona δεν σας δίνω νούμερο θα σας οδηγήσει η μύτη σας, δοκιμάστε και αποθεώστε το απόλυτο street food!!!
Καλές βόλτες
Giorgio
