Κασιόπιτα η απλή Ηπειρώτικη πίτα το σύμβολο της Ηπειρώτικης κουζίνας με τα πολλά ονόματα.
Οι ονομασίες πολλές, αλευρόπιτα, ζυμαρόπιτα, ζαρκόπιτα, κιτσόπιτα ή Κικιτσόπιτα, τεμπελόπιτα, αλλά η “πίτα” μία και μοναδική!
Δεν είναι ακόμα μία πίτα όπως όλοι μας τις γνωρίζουμε με φύλλα πάνω κάτω.
Είναι ένας συνδυασμός-ανακάτεμα θα έλεγα, τριών απλών υλικών που υπήρχαν πάντα στο βλάχικο, ηπειρώτικο σπίτι. Φτιαχνόταν γρήγορα και εύκολα από την μάνα μαγείρισσα για να χορτάσει γευστικά ολόκληρη την οικογένεια.
Κάτι σαν την Κυκλαδίτικη Φουρτάλια ή ακόμα όπως τα ζυμαρικά γκόγκες.
Δηλαδή με τα βρισκούμενα, τα καθημερινά υλικά που είχε η νοικοκυρά πάντα στο σπίτι
Ιστορία
Η πρώτη ονομασία κασιόπιτα μάλλον προέρχεται από τα βλάχικα όπου στην τοπική διάλεκτο “κάσιου” είναι το τυρί, αλλά εξίσου παλιά ονομασία είναι και ζαρκόπιτα που στα ηπειρώτικα σημαίνει γυμνή χωρίς φύλλο από το “ζαρκός”.
Μετά άλλοι την είπαν αλευρόπιτα από το βασικό υλικό, ζυμαρόπιτα, τεμπελόπιτα, μέχρι και κιτσόπιτα ή Κικιτσόπιτα τα τελευταία χρόνια γιατί την έφτιαχνε αριστοτεχνικά η Κικίτσα μια μαγείρισσα, στο χωριό Μονοδένδρι, όταν την ανακάλυψε και την παρουσίασε στην τότε πρωτοποριακή εκπομπή του ο Ηλίας Μαμαλάκης.
Αντίστοιχα με τα ονόματα και οι παραλλαγές πολλές ανάλογα με την περιοχή, την μαγείρισσα και τα υλικά που υπήρχαν.
Η απλή βασική συνταγή περιέχει αλεύρι αυγά βούτυρο και τυρί.
Στην πορεία των ανησυχιών διάφορων σεφ προστέθηκαν ντοματίνια, ελιές, δενδρολίβανα, αρωματικά, ελαιόλαδο και διάφορα άλλα υλικά, προσπαθώντας ο καθένας να φτιάξει κάτι διαφορετικό, να μοιάσει μάλλον στην γειτονική Ιταλική φοκάτσια-focaccia, αλλά όλα ξέφυγαν από το αυθεντικό το γνήσιο και παραδοσιακό.
Εμείς πιστοί στην παραδοσιακή γεύση και στην αυθεντικότητα θα σας δώσουμε συνταγή μοναδική, αυτήν που φάγαμε στο τελευταίο μας ταξίδι στο Κεφαλοχώρι, ένα μικρό χωριουδάκι της Ηπείρου λίγο πριν τα σύνορα.
Η κυρά Στεριανή μας άνοιξε το σπιτικό της και μας τράταρε την δική της κασιόπιτα, με βούτυρο και τυρί δικό της από τα ζωντανά της.
Ηπειρώτικη κοινωνία!
Υλικά
4 χούφτες αλεύρι ας πούμε περίπου 4 φλιτζάνια
2 αυγά
νερό όσο πάρει περίπου ένα φλιτζάνι
μία πρέζα αλάτι
250 γρ φέτα βαρελίσια πικάντικη
150 γρ βούτυρο πρόβειο (όσο καλύτερο το βούτυρο τόσο πιο γευστική η πίτα)
Διαδικασία
Η κασιόπιτα η πίτα σύμβολο της Ηπειρώτικης κουζίνας είναι πολύ απλή στην διαδικασία της.
Σε μία λεκάνη κοσκινίζουμε το αλεύρι μαζί με μία πρέζα αλάτι και προσθέτουμε σιγά σιγά ένα φλιτζάνι χλιαρό νερό.
Ανακατεύουμε καλά με το χέρι και ρίχνουμε ένα ένα τα αυγά.
Ανακατεύουμε καλά και αν χρειάζεται προσθέτουμε λίγο νερό μέχρι να γίνει ένας ας πούμε σφιχτός χυλός, αλλά όχι ζυμάρι. Ο χυλός να ρέει αργά…
Βουτυρώνουμε ένα ταψί πολύ καλά με μπόλικο βούτυρο.
Ρίχνουμε το μείγμα στο ταψί και το απλώνουμε να πάει παντού.
Πάνω σε όλη την επιφάνεια προσθέτουμε κομματάκια βούτυρο, να πάνε παντού.
Με το χέρι μας σκορπάμε μπόλικη φέτα στην επιφάνεια της πίτας.
Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο μέχρι να δούμε την πίτα να ροδίζει γύρω γύρω.
Βασικό είναι και το μέγεθος του ταψιού ώστε η πίτα να μην βγει παχιά αλλά ούτε πολύ λεπτή. Θα πρέπει να σας βγει λίγο λιγότερο σε πάχος από το μικρό σας δακτυλάκι…
Γυρίζοντας πίσω στο κλεινόν άστυ προσπάθησα να επαναλάβω την κασιόπιτα. Την πίτα σύμβολο της Ηπειρώτικης κουζίνας.
Αδύνατον, όλα διαφορετικά τα υλικά, το ψήσιμο στο γανωμένο “σινί” το ταψί της πίτας, το ψήσιμο στην ξυλόσομπα, έδιναν σαφώς άλλη γεύση χωριάτικη με την μυρωδιά από βούτυρο και ξύλο…
Έφτιαξα κάτι πολύ γευστικό αλλά όχι την πίτα που δοκίμασα από τα χέρια της κυρά Στεριανής…
Εύχομαι σε όλους να κάνετε το μαγικό ταξίδι σας στην ανεξερεύνητη Ήπειρο που δεν είναι μόνο τα δέκα μεγάλα γνωστά χωριά της αλλά εκατοντάδες μικρά χωριουδάκια, χωμένα άλλα σε φαράγγια και άλλα σε πεδιάδες και στα ψηλά απόκρημνα βουνά της Πίνδου.
Η Ελλάδα μαγική μας τα προσφέρει όλα σε αφθονία!
Καλές εξορμήσεις, στην άγνωστη, ανεξερεύνητη Ελλάδα.
Κείμενα φωτογραφίες GiorgioGrigor
