Πάντα όπως κάθε χρόνο ερχόταν με το γνωστό ψάθινο καλάθι του να μαζέψει τα πορτοκάλια του κήπου για να μας φτιάξει το γλυκό του, το ελαφρύ γλυκό πορτοκάλι με την σάρκα του!
Το φρέσκο, το ελαφρά δεμένο, με το πορτοκάλι ολόκληρο, κάτι σαν κομπόστα, αέρινο, ελαφρά πικρούτσικο με όλη την γεύση του φρούτου σε μία μπουκιά …
Χτύπαγε το κουδούνι ελαφρά μην ενοχλήσει φορτωμένος πάντα με καλούδια!
Άλλοτε με Πολίτικα μεζεδάκια και γλυκά, μετά από ταξίδι στο μαγαζί της Πόλης και άλλοτε έτοιμο μαγειρευτό φαγάκι από το χέρι της γιαγιάς Ευτέρπης, συνήθως χιουνκιάρ ή μοσχάρι με μελιτζάνες…
Και πάντα το Πάσχα και τα Χριστούγεννα φορτωμένος με τα τσουρέκια τα μοσχομυριστά!
Πεταγόταν η γυναίκα μου …
Ήρθε ο Χρηστάκης μου, έλεγε και έτρεχε να πέσει στην αγκαλιά του !
Οι συνταγές του πάντα ιδιαίτερες, ελαφρές, με ελάχιστα διαλεχτά υλικά σαν του παππού Παντελή, έχουν μείνει πλέον πίσω να μας τον θυμίζουν, να τις φτιάχνουμε και να τον τιμάμε!
Η πορτοκαλιά του κήπου μετά τα τελευταία χιόνια είχε χαμηλώσει θαρρείς έτοιμη να μου προσφέρει στο χέρι, χωρίς διόλου κόπο τον εκλεκτό καρπό.
Μάζεψα αρκετά για να φτιάξω διπλή δόση γιατί ξέρω πόσο αρέσει στην γυναίκα μου, για απογευματινό γλυκό δίπλα στον καφέ, αλλά και για να ξυπνήσω τις αναμνήσεις της από αυτό το γλυκάκι του παππού Χρήστου…
Η συνταγή απλή αλλά με λίγη παραπάνω διαδικασία για να ξεπικρίσουν τα πορτοκάλια.
Είπαμε δεν είναι γλυκό είναι μία ελαφριά κομπόστα πορτοκαλιού !
Τρώγεται γρήγορα δεν αντέχει στην πολυκαιρία και θέλει ψυγείο για να σας διατηρηθεί.
Υλικά
8 πορτοκάλια
1 κιλό ζάχαρη
500ml νερό
2 βανίλιες
Χυμό από ένα λεμόνι
Διαδικασία
Πλένουμε πολύ καλά τα πορτοκάλια μας για το ελαφρύ γλυκό με την σάρκα του.
Με ένα τρίφτη ξύνουμε ελαφρά να φύγει το μεγαλύτερο μέρος της φλούδας.
Τα βράζουμε για 8-10 λεπτά σε κρύο νερό, χύνουμε το νερό και επαναλαμβάνουμε για τρεις φορές την ίδια διαδικασία ώστε να ξεπικρίσουν.
Βγάζουμε τα πορτοκάλια τα αφήνουμε να κρυώσουν για λίγο ώστε να μπορούμε να τα πιάσουμε για να τα κόψουμε.
Στην συνέχεια ετοιμάζουμε το σιρόπι μας και το βράζουμε για δέκα λεπτά.
Μόλις κρυώσουν τα πορτοκάλια μας κόβουμε τις δύο άκρες και μετά στην μέση και κάθε κομμάτι στα τέσσερα.
Βγάζουμε με ένα ψαλίδι τα λευκά μέρη και τα προσθέτουμε στο σιρόπι που ήδη έχει βράσει για δέκα λεπτά. Αφήνουμε να βράσουν μαζί με το σιρόπι περίπου είκοσι λεπτά και ρίχνουμε τις βανίλιες και τον χυμό από το λεμόνι. Ανακατεύουμε ελαφρά και αφήνουμε να πάρει ακόμα μία βράση.
Κατεβάζουμε από την φωτιά και αφήνουμε να κρυώσει μέσα στο σιρόπι του.
Το γλυκό μας είναι έτοιμο!
Το φυλάμε στο ψυγείο και όπως είπαμε το τρώμε γρήγορα πριν προλάβει να χαλάσει.
Όλα έγιναν όσο έλειπε και δεν είχε πάρει χαμπάρι την ύπαρξη του γλυκού…
Την επομένη, την ώρα του απογευματινού καφέ, σερβίρω το αέρινο ελαφρύ γλυκό πορτοκάλι.
Το γλυκό του Χρηστάκι δίπλα στον καφέ.
Τα μάτια της έλαμψαν, ο κόμπος στον λαιμό θέριεψε, τρεμόπαιξε δυο τρεις φορές και ένα δάκρυ ανάμνησης και συνάμα ευτυχίας έτρεξε ελαφρά στο μάγουλο…
Τον θυμήθηκες, μου είπε, με ένα πρόσωπο που άστραφτε και συνάμα με ένα αλαφρά πικρό χαμόγελο…
Άραγε θα μας παρακολουθεί από εκεί ψηλά?
Σίγουρα της απάντησα… μέχρι που τον ακούω να μου λέει… “ήθελε λιγότερο βράσιμο βρε σαλόζη μου” μπας και σπάσω με λίγο χιούμορ την ένταση της στιγμής…
