Η φουρτάλια ή φρουτάλια, είναι μία παραδοσιακή ομελέτα με τοπικό λουκάνικο, μυρωδικά και πατάτες από τις Κυκλάδες. Μία ομελέτα που θα σας μείνει αξέχαστη.
Την βρίσκετε βασικά στην Άνδρο και στην Τήνο φτιαγμένη με τα τοπικά προϊόντα του κάθε νησιού που έχουν διαφορές στα μυρωδικά που χρησιμοποιεί ο καθένας για τα λουκάνικα και το παστό του.
Τα δύο νησιά Άνδρος και Τήνος έχουν την αποκλειστικότητα στις παραδοσιακές φρουτάλιες ή φουρτάλιες αν και στα ταξίδια μου, την συνάντησα και σε μία υπέροχη μορφή με κολοκυθάκια, ντομάτα και κρεμμύδια στην Νάξο στην ταβέρνα της κας Στέλλας από τις Εγγαρές, αλλά και σε μερικά ακόμα Κυκλαδονήσια.
Το καθένα την φτιάχνει με τα δικά του τοπικά υλικά που στην πραγματικότητα δεν έχουν μεγάλες διαφορές παρά μόνο στα μυρωδικά που χρησιμοποιεί ο καθένας στα λουκάνικα του.
Συνήθως αυτά τα νησιώτικα λουκάνικα έχουν πολύ έντονη γεύση από μάραθο, η θρούμπι που χρησιμοποιούνται βασικά για την παρασκευή τους.
Μία παραδοσιακή φουρτάλια λοιπόν, είναι μία χορταστική ομελέτα που περιέχει πάντα αυγά πατάτες, ντόπιο λουκάνικο και παστό.
Το κάθε νησί και η κάθε φαμίλια έχουν τα δικά τους λουκάνικα και τα παστά από τα χοιροσφάγια και έτσι η κάθε ομελέτα που θα δοκιμάσετε θα είναι διαφορετική !!!
Μετά από τα τρία βασικά υλικά και ανάλογα με το νησί και την εποχή, θα βρείτε φουρτάλιες με άγρια αγκινάρα στην Τήνο, κολοκυθάκι, φρέσκα κουκιά, στην Άνδρο σύσσιρο, δηλαδή παστό κρέας χοιρινό, μπέικον, φρέσκα και ξερά κρεμμύδια, ντομάτες ή ότι άλλο βρεθεί στο ψυγείο τους, ή στο μικρό μποστάνι τους.
Η φουρτάλια θέλει αυγά, αυγά αλανιάρικα φρέσκα και πολλά.
Το ελάχιστο οκτώ και μπορεί, αν το τηγάνι το αντέχει να φτάσει και τα δώδεκα!!!
Έτσι η ομελέτα θα γίνει παχιά και χορταστική και θα δώσει ενέργεια στα παιδιά αλλά και στους μεγάλους.
Θυμηθείτε δεν είναι για χόρταση γιατί είναι αρκετά βαριά ειδικά αν την τηγανίσετε με γλίνα και όλα τα υλικά μέσα.
Συνήθως μία την μοιράζονται τέσσερις αλλά αν είσαι πολύ πεινασμένος την καταφέρνεις και μόνος …
Συστατικά:
8 αυγά φρέσκα αλανιάρικα
1/2 φλιτζ. γάλα
10 τεμ. κομμένες ροδέλες από λουκάνικα ντόπια
1 κομμάτι παστό χοιρινό κομμένο σε μικρά κομμάτια
6-8 κουτ. σούπας γλίνα (χοιρινό λίπος) ή ελαιόλαδο για πιο ελαφρύ αποτέλεσμα
4 -5 πατάτες καθαρισμένες και κομμένες σε ροδέλες
1/2 κούπα ψιλοκομμένο μαϊντανό & δυόσμο ανακατεμένα
2 κουτ. γλυκού ξερή μαντζουράνα
1 φλυτζ. τσαγιού ξερό τυρί βολάκι Άνδρου ή Τήνου τριμμένο
Φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Οδηγίες:
Όπως σε όλα τις συνταγές έτσι και εδώ υπάρχουν διαφορετικές σχολές.
Η μία λοιπόν θέλει το λουκάνικο και το παστό, μέσα στην φουρτάλια για αυτούς που ξέρουν και την έχουν δοκιμάσει και η δεύτερη ολόκληρο τηγανισμένο στην γλίνα και επάνω στην φουρτάλια για να παίρνει ο καθένας όσο θέλει επειδή τα λουκάνικα και το παστό έχουν την ιδιαίτερη έντονη γεύση που δεν αρέσει σε όλους.
Ναι δίνει μία ιδιαίτερη παρουσίαση στο πιάτο, αλλά εμένα η εκδοχή με το λουκάνικο μέσα μου άρεσε πιο πολύ, γιατί θεωρώ ότι παίρνει γεύση όλη η φουρτάλια από αυτό.
Το βασικό σκεύος, το τηγάνι δηλαδή, πρέπει να είναι της σωστής διαμέτρου, ούτε μικρό γιατί θα ξεχειλίσει, αλλά ούτε και πολύ μεγάλο, γιατί δεν θα αποκτήσει τον κλασσικό ζητούμενο όγκο.
Επίσης βασικό είναι και το καπάκι που θα πρέπει να είναι ίσιο και να καλύπτει όλο το τηγάνι, για να μπορέσουμε να τουμπάρουμε εύκολα την φουρτάλια για να ψηθεί και από την άλλη μεριά.
Οι νοικοκυρές έχουν βρει τις αναλογίες και έχουν πάντα το ίδιο τηγάνι με το καπάκι του, το τηγάνι της φουρτάλιας ταγμένο κατ’ αποκλειστικότητα στην αγαπημένη του νησιού!!!
Τα τηγάνια της φουρτάλιας μαύρα και μπαρουτοκαπνισμένα, από τα πολλά μαγειρέματα στα ξύλα, ήταν και ένα από τα βασικά κομμάτια της προίκας που πήγαινε από την μάνα στην κόρη και στην εγγονή.
Τόση σημασία είχε και έχει το τηγάνι, για την νοικοκυρά της αυθεντικής φουρτάλιας!!!
Οι αναλογίες της συνταγής εδώ είναι για ένα τηγάνι 25-30 εκατοστά
Ρίχνουμε στο τηγάνι την γλίνα, ή το ελαιόλαδο, τα λουκάνικα και το παστό αν έχουμε και τηγανίζουμε ελαφρά από όλες τις μεριές.
Προσθέτουμε τις πατάτες και τα αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να μαλακώσουν οι πατάτες.
Σε ένα μπολ ρίχνουμε τα αυγά το γάλα αλατοπιπερώνουμε και ανακατεύουμε ελαφρά απλά να σπάσουν οι κρόκοι, ρίχνουμε τα μυρωδικά μας και το τριμμένο τυρί να γίνει ένα μείγμα.
Μόλις οι πατάτες είναι έτοιμες προσθέτουμε τα χτυπημένα αυγά με τα υπόλοιπα υλικά να πάνε παντού και ανακατεύουμε ελαφρά.
Αφήνουμε να ψηθούν σκεπασμένα σε χαμηλή φωτιά και με ένα πιρούνι γυρνάμε επιμελώς τις άκρες να στρογγυλέψουν.
Ελέγχουμε μετά από λίγο αν έχει ροδίσει από κάτω.
Μόλις ροδίσει μεταφέρουμε την ομελέτα στο καπάκι επάνω από τον νεροχύτη για να μην λερωθεί η κουζίνα μας και την τουμπάρουμε και πάλι στο τηγάνι για να ψηθεί και από την άλλη πλευρά.
Μόλις ψηθεί και από την άλλη πλευρά την βάζουμε σε πιατέλα και σερβίρουμε αμέσως.
Συνοδεύουμε με μία ντοματοσαλάτα δροσερή και καλή μας όρεξη.
Αν δεν μπορείτε να βρείτε τα παραδοσιακά υλικά, αντικαταστήστε με ένα καλό φρέσκο λουκάνικο και κάποιο άλλο παραδοσιακό τυρί ή μια ξερή μυζήθρα ή αν βρείτε το σπάνιο καρίκι από την Τήνο, ή ακόμα και μια καλή γραβιέρα.
Μπορείτε να βάλετε και σύγκλινο Μάνης ή απάκι Κρήτης ή ακόμα και λούζα, υλικά δηλαδή που είναι αντίστοιχα με αυτά των Κυκλάδων.
Και φυσικά περί ορέξεως κολοκυθόπιτα …
Βάλτε μέσα στην φουρτάλια σας και τα αγαπημένα σας λαχανικά και θα έχετε ένα εξαιρετικό φαγητό.
Από τις καλύτερες φουρτάλιες στην Άνδρο γεύτηκα στον Γιαννούλη το κλασσικό παραδοσιακό ταβερνάκι στην παραλία του Αγίου Πέτρου, μετά από ένα ολοήμερο μπάνιο και την άλλη στα κλασσικά “Σκαλάκια” στην αγαπημένη μου Χαρίκλεια, την μαγείρισσα στην Χώρα της Άνδρου, που τιμά όσο κανείς άλλος την τοπική κουζίνα του νησιού.
