Η οικογενειακή παράδοση κάθε Χριστούγεννα θέλει να υπάρχουν στον μπουφέ δίπλα στο δέντρο, μπισκότα βουτύρου.
Ξαναζωντανεύω τις παιδικές γλυκές μου αναμνήσεις. Μεταλαμπαδεύω το έθιμο του σπιτιού μας, φωνάζοντας την κορούλα μου να βοηθήσει, που τρελαίνεται για γλυκά μαγειρέματα!
Είναι τόσο, δυνατά ζωντανή, η ανάμνηση αυτού του μπισκότου που ξαναγίνομαι παιδί.
Έστω για αυτήν την μισή ώρα γεμίζοντας το σπίτι με αρώματα των παιδικών μου χρόνων…
Ξαφνικά βρίσκομαι επάνω στο σκαμνί της μικρής μας κουζίνας στο Παγκράτι, Ιέρωνος και Κόνωνος γωνία. Εκεί στο σπίτι της γιαγιάς, να ζυμώνω με τα μικρά μου χεράκια την βουτυράτη ζύμη.
Η αγαπημένη μου παιδική ανάμνηση ήταν όταν πίεζα με το μεγάλο αλευρωμένο δάκτυλο την ζύμη για να δημιουργηθεί η λακουβίτσα στα άψητα μπισκότα και έβαζα την μαρμελάδα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα, άλλοτε της γιαγιάς και άλλοτε της μητέρας…
Το πολύτιμο μπισκότο που πήγαινε δώρο στους συγγενείς και φίλους σε κομμάτια “αριθμημένα” για να δώσει φως στις γιορτινές καρδιές …
Αυτό και δύο τρία ακόμα είναι αυτά που μου λείπουν. Αυτά που μου κρατάνε ζωντανές τις οικογενειακές γιορτινές παιδικές μου αναμνήσεις.
Ένα μπισκότο που θα αγαπήσουν και τα παιδιά σας με την υπέροχη μυρωδιά από το φρέσκο βούτυρο. Μαζί φυσικά με την γλύκα της σπιτικής μαρμελάδας.
Η ιστορία
Τώρα που μεγάλωσα το ψάχνω λίγο πιο βαθιά, όχι μόνο για την γεύση αλλά και για την ιστορία. Ανακάλυψα στον μαγικό κόσμο του internet ότι η ίδια ακριβώς συνταγή.
Είναι αποτυπωμένη στο βιβλίο Cookery Manual by Katharina Prato, που δημοσιεύτηκε στο Graz το 1892.
Η Katharina Prato, ήταν Αυστριακή συγγραφέας βιβλίων μαγειρικής.
Το 1858, δημοσίευσε το Die süddeutsche Küche, το οποίο έγινε εξαιρετικά δημοφιλές για δεκαετίες, φτάνοντας σε μια 80η έκδοση το 1957.
Βρήκα ολόκληρη την ιστορία από το ιταλικό blog betulla. Εκεί μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά την ιστορία για τα Buffetti all’ ussera και όχι μόνο.
Ετυμολογικά το μπισκότο αυτό παίρνει το όνομά του από τους Ουσάρους. Ήταν στρατιώτες του ελαφρού ιππικού και από το ψωμί “μπουφέ” που είναι πολύ μαλακό και σπογγώδες.
Ακόμα δεν έχω καταλάβει πώς αυτά τα δύο στοιχεία βρίσκονται στο όνομα αυτών των μπισκότων όπως λέει και στο άρθρο της η Betulla.
Αισθάνομαι ότι το όνομα προέρχεται από την διαδικασία παρασκευής του και το αποτέλεσμα…
Επειδή το βούτυρο με τα αυγά χτυπιούνται ελαφρά όπως και ο ελαφρύς καλπασμός των αλόγων του ιππικού των Ουσάρων. Έτσι το γλυκό βγαίνει τόσο αφράτο και μαλακό όπως το ψωμί μπουφέ.
Λέω εγώ τώρα …
Οι διαφορές…
Η συνταγή της γιαγιάς Μαριούτσι είναι λίγο διαφορετική από της Katharina Prato…
Εκείνη έβαζε την μαρμελάδα μετά το ψήσιμο του μπισκότου, ενώ η γιαγιά μου έψηνε τα μπισκότα μαζί με την μαρμελάδα. Αποτέλεσμα να είναι πιο ενσωματωμένη και πιο τραγανή!
Επίσης, πρέπει να ξέρετε ότι στην Β. Ιταλία στην περιοχή της Τεργέστης όπου το έθιμο των Χριστουγεννιάτικων “buffetti all’ ussera”καλά κρατεί ακόμα.
Ακόμα και στην κεντρική Ευρώπη ειδικά στη Αυστριακή και την Γερμανική κουζίνα υπάρχουν και σήμερα τα “hussar biscuits”. Αυτά τα μπισκότα είναι πολύ κοντά σε αυτήν την ιταλιάνικη συνταγή και φτιάχνονται ειδικά τα Χριστούγεννα.
Η άλλη συνταγή με ιστορία γιαγιάς Μαριούτσι είναι η μους σοκολάτας με τα πολλά αυγά…
Το αγαπημένο παλιό, ξεφτισμένο από την χρήση, αλλά πολύτιμο τετραδιάκι της μαμάς άνοιξε και πάλι.
Ανάμεσα στα σβησίματα, τις διπλές δόσεις και τις διάφορες μετατροπές από δράμια σε γραμμάρια. Αυτά που άλλαζαν όσο πέρναγαν τα χρόνια, καταλήξαμε στην σημερινή εκδοχή του μπισκότου. Ακριβώς ίδια με την συνταγή της Αυστριακής Katharina Prato του 1857
Απίστευτο!
Τα υλικά
Βγαίνουν περίπου 25 κομμάτια
150 γρ βούτυρο φρέσκο σε θερμοκρασία δωματίου
2 κρόκους αυγών
70 γρ ζάχαρη άχνη
180 γρ αλεύρι μαλακό
2 βανίλιες
Μαρμελάδα βερίκοκο ή ροδάκινο
Διαδικασία για τα μπισκότα βουτύρου με μαρμελάδα
Στον κάδο του μίξερ, ή στο χέρι με ένα πιρούνι, ρίχνουμε σε κομματάκια το βούτυρο και δουλεύουμε καλά να αφρατέψει. Προσθέτουμε τους δύο κρόκους και συνεχίζουμε το δούλεμα να ενσωματωθούν.
Μετά προσθέτουμε και την ζάχαρη, ανακατεύουμε και εν συνεχεία το αλεύρι κοσκινισμένο πάντα.
Σιγά σιγά να το τραβάει η ζύμη πρώτα.
Αφού το ζυμώσουμε καλά, με τα χέρια μας στο τέλος, το κάνουμε μία μπάλα.
Το βάζουμε στο ψυγείο για μισή ώρα περίπου να σφίξει.
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 °C.
Απλώνουμε σε ένα ταψί χαρτί ψησίματος.
Παίρνουμε μικρά κομμάτια περίπου 15-20 γραμμάρια, τα πλάθουμε στρογγυλά και κατόπιν ελαφρά πλακέ.
Με το δάκτυλο μας φτιάχνουμε στο κέντρο τους ένα λακουβάκι και βάζουμε μία κουταλιά μαρμελάδα βερίκοκο ή μαρμελάδα ροδάκινο.
Ψήνουμε για 15-20 λεπτά μέχρι να ροδίσουν.
Βγάζουμε από τον φούρνο και αφήνουμε να κρυώσουν καλά και μετά τα μεταφέρουμε σε μία πιατέλα.
Η γιαγιά Μαριούτσι αγαπούσε στα μπισκότα βουτύρου πιο πολύ μαρμελάδα ροδάκινο.
Εγώ πάντα ακολουθούσα πιστά την προτίμησή της. Αν και η μητέρα έφτιαχνε την συνταγή και με τις δύο μαρμελάδες. Έφτιαχνε και μία δόση με μαρμελάδα φράουλα που άρεσε στον πατέρα μου !
Σήμερα στα μπισκότα βουτύρου με μαρμελάδα μπορείτε να βάλετε μία καλή μαρμελάδα βατόμουρο ή φρούτα του δάσους και να φτιάξετε ένα μοντέρνο μπισκότο.
Βέβαια η μαγεία του κλασσικού με την σπιτική μαρμελάδα της γιαγιάς
θα παραμένει πάντα η απόλυτη επιλογή!
