Με το πρώτο μου ταξίδι στην Κάσο ένοιωσα ένα δέσιμο με το νησί.
Σαν να είχα ξαναπεράσει από εδώ παλιά…
Έφτασα εδώ τώρα τον Ιούνιο του 2021 για να γιορτάσω μαζί με τους Κασσιώτες στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για το Ολοκαύτωμα του νησιού.
Η ιστορία
Από το ψηλότερο βουνό της Κάσου ανεβασμένος στην Αγία Κυριακή αγναντεύω το Αιγαίο και τιμώ τους ήρωες που πέσανε για την Πατρίδα …
Δύσκολο να περιγράψεις τα συναισθήματα όταν πατάς το πόδι σου σ αυτήν την μικρή ηρωική κουκκίδα στην άκρη του Αιγαίου.Έφτασα για να μοιραστώ και να ζήσω από κοντά την επέτειο του ολοκαυτώματος των Κασιωτών αγωνιστών της επανάστασης.
Ένοιωσα τον ηρωισμό στα μάτια των ανθρώπων που συναντούσα, στα μάτια των παιδιών, που κυκλοφορούσαν ντυμένα με τις τοπικές φορεσιές, που άναβαν το κερί τους σε μικρά ξωκλήσια, με τους πατεράδες από πάνω να τους διηγούνται την ιστορία.
Τα είδα να κρατάνε το λάβαρο της Κάσου περήφανα ελληνόπουλα σαν τους παππούδες και τους προπάππους, φωνάζοντας εδώ είμαστε τώρα εμείς …
Εμείς κρατάμε γερά το νησί μας και αν χρειαστεί πάλι θα βάλουμε πλάτη για την πατρίδα …
Τα είδα να χορεύουν με τον γλυκό σκοπό της λύρας του Νεκτάριου και το λαούτο του Φανούρη.
Κασιώτες Καπεταναίοι
Παρακολούθησα με μία ανάσα το θεατρικό έργο του Μηνά Βιντιάδη με θέμα το ολοκαύτωμα του νησιού από τα ασκέρια των Τούρκων και των Αιγυπτίων.
Βαρύ δύσκολο όσο και το ολοκαύτωμα του νησιού με κράτησε καρφωμένο στην καρέκλα μου.
Ένα δάκρυ ξέφυγε στο ματωμένο χώμα όταν η Νικολέτα μοιρολογούσε στην θεατρική παράσταση τον χαμό των παλικαριών …
Ανατριχίλα στην πρωινή έπαρση της σημαίας από τους φαντάρους τραγουδώντας μαζί με τους λιγοστούς κατοίκους τον Εθνικό μας ύμνο!
Υψηλό Εθνικό φρόνιμα στην Αντιπέρατο στο μνημείο των παληκαριών.
Εκδηλώσεις που θα μου μείνουν χαραγμένες για πάντα στην μνήμη μου.
Τιμή και Δόξα στην Ηρωική μας Νήσο Κάσο που έδωσε τα πάντα για την επανάσταση και το πλήρωσε ακριβά…
Ευλογία από την εικόνα
Ευλάβεια μπροστά στην “χαρακωμένη” από τα άγρια ματωμένα σπαθιά των άπιστων της Παναγιάς της Μαίρης. Στο μικρό ξωκλήσι της Αγίας Μαρίνας χωμένο ανάμεσα στα στενά της δρομάκια.
Δέος βλέποντας την εικόνα στα στιβαρά χέρια του Γιώργη Ξυδιάρη να παίρνει τον δρόμο για την Μητρόπολη
Περιπλανήθηκα ανάμεσα από τα παλιά σπίτια και τα σοκάκια.
Κατηφόρισα στην Μπούκα χαζεύοντας τα παλιά ξύλινα σκαριά και τις παλιές πόρτες…
Δοκίμασα μοναδικά τοπικά πιάτα Μακαρούνες με κασιώτικη σιτάκα και τσίκνωση πιλάφια γιορτινά με τοπικά κατσικάκια.
Μοναδικούς συνδυασμούς της θάλασσας και του βουνού…
Αγνάντεψα μια Δύση απαράμιλλης ομορφιάς…
Εμπειρία ζωής να βρεθείς στην γιορτή του ολοκαυτώματος της Ηρωικής νήσου Κάσου.
Δεν είναι ότι μεγάλωσα και απέκτησα ευαισθησίες…
Είναι ότι εδώ κάτω στις αιματοβαμμένες Ηρωικές πέτρες του νησιού αισθάνθηκα ακόμα πιο πολύ Έλληνας…
Έμαθα ιστορία που σχεδόν δεν έχει γραφτεί, που δεν έχει μαθευτεί…
Ένα μεγάλο Ευχαριστώ είναι πολύ λίγο για αυτά που δώσανε οι Κασσιώτες στην Πατρίδα.
